Wychodzicie z dziećmi na spacery, robicie razem zakupy, lubią go właściwie wszyscy sąsiedzi, w domu pomaga. Może nie raz słyszałaś od koleżanki, że też by chciała by jej mąż tyle pomagał. I jeszcze jest taki szarmancki wobec innych kobiet. Ty to masz życie!

Tymczasem kropla drąży skałę. Wciąż robisz coś niewystarczająco dobrze, rozczarowujesz, nie starasz się. Mogłabyś schudnąć albo mogłabyś przytyć. Mogłabyś się inaczej malować albo w ogóle już zacząć, przecież nie jesteś już taka młoda. Powinnaś bardziej starać się w seksie i cieszyć, że w ogóle jeszcze cię chcę. Co się stało z twoim ciałem po porodach? Widziałaś siebie w lustrze?

Krytyka dotyczy twojego ciała, twojego zachowania, wyglądu, mimiki, gestów, gotowania,prania, sposobu sprzątania, sposobu prowadzenia samochodu albo tego, że nie masz prawa jazdy lub z niego nie korzystasz. Każda część twojego życia staje się prześladowcza, staje się elementem rozgrywki, służy do tego by krok po kroku niszczyć twoje zdrowie psychiczne, niszczyć twoje poczucie wartości, wszystko to, co dobre budowałaś przez całe życie.

A kiedy już wewnętrznie wyjesz z upokorzenia i rozpaczy słyszysz nagle: wiesz, że tak mi na tobie zależy. Chcę żebyś dobrze czuła się sama ze sobą. Jesteś dla mnie wszystkim. Wszystkim na czym mi naprawdę zależy. Albo: przepraszam, miałem zły dzień. Miałem ciężki dzień.

Jest tyle usprawiedliwień, które usłyszysz. Część ciebie, która chce by ten dom dalej trwał, uwierzy w nie. Choć gdybyś przez chwilę posłuchała wewnętrznego głosu, wiesz, że tak nie da się żyć, że to nie ma nic wspólnego z miłością i troską. A może te wszystkie raniące słowa i gesty nakładają się jak bliźniak na to czego w życiu już doświadczyłaś ale dawno temu. To takie znane i w pewnym sensie bezpieczne.

Poza tym znasz jego historię i kochasz go. Wiesz przez co w życiu przeszedł.A tyle przecież spotkało go złego, tylko ty kochasz go na tyle mocno i tylko ty go rozumiesz. Dlatego wszystko mu wybaczysz, wszystko we własnej głowie usprawiedliwisz. No i jeszcze te komentarze od sąsiadów i koleżanek, że to taki dobry, zaangażowany ojciec. Oszustwo, w które bardzo chcesz wierzyć.

Bo co jeśli jest tak jak czujesz? Masz zabrać dzieciom ojca? Pozbawić je dzieciństwa? Poza tym jak dasz sobie radę sama? Z twojej pensji nie wyżyjecie. A może nigdy nie pracowałaś bo mąż chciał byś zajmowała się domem i dziećmi?…

Kobiety, które zgłaszają się po pomoc psychologiczną często w ogóle o niej nie mówią. Mówią za to o depresji, zaburzeniach lękowych, nerwicowych, poczuciu niskiej samooceny, fantazjach samobójczych. Nie mówią z prostej czasami przyczyny – nie zauważają jej! Są w przemocowym związku tak długo, tak długo podlegają manipulacji sprawcy, że winą za wszystko, także za swój stan, obarczają tylko i wyłącznie siebie. Dopiero z czasem uczą się rozpoznawać i nazywać przemoc emocjonalną, ekonomiczną, seksualną. Bo zazwyczaj doświadczają każdej z nich.

Dotychczasowe wszelkie próby reagowania były przez sprawcę bagatelizowane, tłumaczone jego trudnymi doświadczeniami życiowymi. Albo obiecywał, że się zmieni bo przecież tak kocha. Ale poza kwiatami i nową bielizną (która też bywa formą przemocy) nie zrobił nic. Za to usłyszałaś kilka razy, że on się tak zachowuje bo ty czegoś nie zrobiłaś albo nie zrobiłaś tak jak oczekiwał. A on przecież tak nie wiele od ciebie wymaga. Nawet temu nie potrafisz sprostać!

Żeby oddać sprawiedliwość trzeba powiedzieć, że również kobiety są sprawcami przemocy emocjonalnej a mężczyźni jej ofiarami. Poza płcią jest człowiek, z potrzebami, emocjami. Przemoc emocjonalna uderza w emocje, obraz siebie, potrzeby. Obraża, poniża, pozbawia wartości, neguje wartość drugiej osoby, jej prawa, jej uczucia, jej potrzeby.

Psychoterapia pozwala zobaczyć i nazwać to w czym jesteśmy. Jej celem nie jest rozwód (często spotykam się z takim przekonaniem) ale odzyskanie wewnętrznej siły i nauką chronienia siebie. Ponieważ nikt nie zasługuje na przemoc a życie w jej destrukcyjnym klimacie nie służy nikomu.

Agata Pakuza
pomoc psychologiczna online
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.